مروری روی کتاب*های قدیمی من رو به این مطلب تعجب برانگیز رساند .
طبقه بندی ارسطو از حکومت ها بر اساس شکل تاسیس آنها و به تفکیک چگونگی برقراری رفاه عمومی:
از نظر ارسطو، فرمانروایی یک فرد بر دیگران چنانچه خواهان رفاه عمومی باشد پادشاهی نامیده می شود و چنانچه رفاه عمومی را نادیده بگیرد تبدیل به حکومت فاسدی به نام تیرانی می گردد .
او همچنین فرمانروایی عده ای را که خواهان رفاه باقی مردم هستند را آریستوکراسی و حکومت عده ای که رفاه مردم را نادیده می گیرند را اولیگارشی می نامد .
نکته جالب در طبقه بندی ارسطو این است که او فرمانروایی شمار زیادی از مردم بر دیگران ، در شکل طبیعی خود که خواهان رفاه عمومی هستند را پولیتی و در شکل فاسدش که منافی این رفاه است را دموکراسی می داند .
لازم است تاکید شود، تا کنون هیچ طبقه بندی دیگری به قصد اصلاح این طبقه بندی عرضه نشده است و اعتبار و اهمیت آن همچنان پابرجاست.
* عالم ، عبدالرحمن. بنیادهای علم سیاست ،چاپ سیزدهم، تهران :نشر نی، 1384.
هنوز چند روزی از ملاقات دوستی که در اثر انفجار کپسول گاز ،در خانهاش واقع در روستای خورگو ، دچار سوختگی شدید شده نگذشته که برای عرض تسلیت ، راهی منزل یکی از خویشان شدیم.
دو حادثه دلخراش تقریبا مشابه در طول یک هفته .
نه زبانم به تسلیت گفتن باز میشد - که درد مرگ برادر را این واژهها تسکین نمیدهد - و نه تاسف اجازه میداد خودم را همدردشان ندانم ، که به راستی این درد مشترک همه هرمزگانی هاست .
بچههایی در جاسک به علت انفجار کپسول گاز ، پدر و مادرشان را از دست دادهاند و دست دعا دارند تا شاید برادر بزرگترشان زنده هرچند با بدنی سوخته به خانه بازگردد.
تا کی باید شاهد اینگونه حوادث بود ؟
مردم این استان هرشب روی گاز میخوابند اما روزها ، کپسولهای گاز در آشپزخانههاشان زندگیشان را میگیرد .
بهراستی ، این قبیل حوادث ، حاصل تنگنظری مسوولان است یا سردار رشیدها ، آنقدر این استان را ضعیف میبینند که مردمش را حتی لایق استفاده از حداقل امکانات رفاهی هم نمیدانند ؟
یا شاید هم از ماست که بر ماست . بله آقایان ! نمایندگان این مردم در مجلس! انتخابات نزدیک است؛ شما رای همین مردم را میخواهید ؛ این مردم را نکشید .